Aşka pervane olma zamanı..

Pervanenin kanatlarında buldum kendimi önce...
Sonra pervanenin kendisi oldum...
ateşe uçan Halim perişan ateşe uçan bir meftun olarak
Kayboldum hayatın var olmuş yokluğuna...
Göremedim hayatta doğruyu sermeste olarak.
Ateşin aşkına sermeste oldu varlığım
Yandık ve yine yandık bir pervane aşkıyla.
Aşkın kabesinde imama uyduk cemalullaha doğru,
Ab-ı Aşk oldu sözler düştü gönüllere.
Sırılsıklam oldu yaşlar gözlerden düşerken,
Ağladı yaşlarım Aşka...
Yandı aşkla...